En el espejo... "Στον καθρέφτη..."

Para la Semana literaria griega: "En el espejo..."
Για την Ελλενηκή Λογοτεχνική Βδομάδα: "Στον καθρέφτη..."

Πέρσι, στο χειμώνα και στο σπίτι μου, είχα κάποιες παράξενες εμπειρίες με καθρέφτες.

Χωρίς να γνωρίζω το γιατί πήρα τη συνήθεια να μην κοιτάω στον καθρέφτη κάθε φορά που πήγα στο μπάνιο, σαν ένα συναίσθημα.

Αλλά η περιέργεια ήταν τόσο μεγάλη που μια μέρα, το βράδυ, κοίταξα και είδα τον εαυτό μου ζωγραφισμενό με μεγάλες και πολύχρωμές πινελιές. Την άλλη μέρα το απόγευμα το ξαναέκανα και είδα τον εαυτό μου σαν μια παλιά φωτογραφία, με μια χρυσή αλυσίδα γύρω από το λαιμό μου. Ενθαρρυμένη και σαν να ήταν ένα παιχνίδι, το ξαναέκανα την επόμενη. Μια μαύρη κηλίδα αρχήσε να με καλύπτει το πρόσωπο σιγά σιγά. Στο τέλος μόνο άφησε το στόμα μου στο θέαμα. "Μην μιλάς" άκουγα μέσα μου. Και δεν το έκανα, μέχρι τώρα.

El año pasado, durante el invierno y en mi casa, tuve algunas experiencias extrañas con espejos. Sin saber el por qué, cogí la costumbre de no mirarme al espejo cada vez que iba al baño; como un presentimiento.

Sin embargo, la curiosidad era tan grande que un día, por la noche, miré y me vi dibujada con grandes pinceladas de colores. El día siguiente por la tarde lo repetí y me vi como una antigua fotografía, con una cadena de oro alrededor del cuello. Envalentonada y como si fuese un juego, lo volví a hacer la siguiente noche. Una mancha negra comenzó a cubrir mi rostro poco a poco. Al final dejó a la vista solamente mi boca. "No hables" escuché dentro de mí. Y no lo hice, hasta ahora.